Denim is a blank canvas of creativity, innovation, tradition, ideas, ideologies, tribal expressions, layers of real stories – an iconic symbol that has helped me to build connections with the outside world as well as within myself and in my quest to make meaning for the world we live in, I want to share a perspective which I have kept close to my heart.
The reason why I started practicing yoga is very much reliant on my love for denim. Back in 2001, I did not roll out my mat in enlightenment, but more with a desire to get back into my jeans after giving birth. One of my teachers comforted saying that everyone has a relevant reason to start their yoga practice and it rarely is holistic but that is what gets us on the journey.
The effort of laying our my mat paid off in a broader sense than getting back into shape (which I did).The physical benefits of the practice overlapped the deeper changes for quite some years and I enjoyed discovering a variety of different styles, making new yogini friends, travelling on retreats, signing up for trainings and bootcamps far and away before landing with a dedicated ashtanga practice for almost 10 years. Currently, I still hold a daily asana practice as well as a sitting meditation which are still in evolution to suit and serve me in the best way possible. My daily practice has kept me company on business trips, tough times, joyous moments, break-ups and as time passed I became interested in the yoga theory, human anatomy, community that the yogic perspective offered. The yoga understanding pertains to a systems approach where the interwoven functions operate in solidarity within the boundaries (the yoga sutras) that support the progress of all the participants. To me this is sustainability in its simplest form. The yoga asana practice had offered me to experience my personal vulnerabilities on a cellular level and this enabled a profound connection and to and understanding of the theory. Yoga teachers preach that it is 99%practice and %1 theory. The practice is where the work happens, where we roll up the sleeves and get to work.
When I started to get interested in sustainability in the denim industry in 2008, the yogic understanding came to my rescue to help define the system and detect potential areas of growth and the change we needed to initiate. It is also as important to invite and evoke practice alongside the theory in the business world and share the learnings from the experiences to spread best practices. I did not see the partial problems or the solutions but the mere fact that we needed to give back. I guess this was defining the minus zero waste approach and regenerative systems to sustain a business, a supply chain, communities as well as our humanity at large.
Around 2008-2009 yoga was introduced into the denim and jeans industry. The denim fabric innovation enabled softer hand-feel, lighter constructions with the use of environmentally friendly fibers such as Tencel and the possibility to have core-spun elastane yarns that provided the ease of moment it was possible to market jeans with yogic aspiration. This marketing drive spurred the functional fabric developments and a fabric base which used to be mostly 100% cotton or comfort stretch became moisture wicking, odor controlled as comfortable as second skin. The athleisure and the sportswear brands expanded their collections with denim and although not many people actually wore their jeans to a yoga class, the movement declared that denim expanded its use into the more active, conscious life-style consumption. Fast fashion market also invested in this growing segment where leggings and jeans merged and hence variety of the skinny jeans in the market sold at prices which cannot be supporting a circular, balanced, justified system started to fill the racks. As consumers were drawn to the idea of being “yogic” there remained a missing link with the practice –in design, manufacturing, marketing as well as consumption.
It is time that we start not only wearing jeans complimentary to yoga asanas but also taking the mind-full manufacturing, consumption, design, social equality and environmental appreciation the yogic system may offer.
Read:
The Yoga Sutras, Patanjali
Watch:
Seven Years in Tibet, Jean-Jacques Annaud
Meet the person: İrem Ortaç
A joyous, shining yogini who shares her story and experiences openly.
IF: Hi Irem, I have come to know you with your super high energy, ever smiling face, your passion to outgrow yourself and your amazing digital reach out to the communities during the pandemic. Who is Irem?
Irem: 42 years old, ex-sales at a creative agency, now yoga teacher, ayurvedic consultant, who loves to share life, nature lover, animal adorer and someone who wants to live in harmony with nature based on yogic and ayurvedic teaching, joyous, loves to dance, very outspoken, book and film worm, traveler and photographer.
IF: How did you decide to become a yoga instructor? What changed in your life when you left your corporate life and started to live in the yoga world?
Irem: After some health problems, yoga became to be the core of my life and I believed that I could share the changes in by mind and body with people close to me and I wanted to get the training to share this this understanding. Well it turned out that I could not really share my findings with the people who are close to me as they were not ready to change or did not want to change. This was when I decided to share this knowledge with everyone and started teaching. To be a yogi you have to have to follow a certain teaching. When I realized that my life was in contradiction, I decided to leave the corporate work life in 2012 and I could do this 6 years later than taking the decision; early January on 2018. It was not tough for me in the beginning as I travelled to India for 2 months for a training and I enjoyed a certain time period after my return as well. Then it hit me; what was it that I needed to do, there was a period when I felt I was not worthy, and my days were almost all free expect for the classes I was teaching early in the morning or later in the evenings. All my friends were at the office, I could not socialize with them. Looks like I was getting ready for the pandemic. I learned to spend time alone, do housework, enjoy life during the weekdays, go anywhere you like anytime you want, live without a plan and it all proved to be useful. I was pretty happy during the pandemic as I was already living “it” the last 2 years.
IF: I know that you build communities and with the way you communicate you can hold people together. How do you manage this and why is it essential to have a community?
Irem: Yoga means to be one. The mind and the body become one. We are all one. Realizing and experiencing that we are not different within a community is a great example of this oneness. People draw like-minded people together and this is why it is important to be a community; without alienation as we are all one. I developed the ability to hold a community together later in my life. I was a single child and I did not belong to a group neither as a child not as a teenager. I would stay out or think I was singled out. I was always lonely. With this void when I started working in an agency and in communications, somethings changed. I become people`s meeting point, I love get togethers, yoga camps, meetings, getting people together and introducing them, growing together and then sometimes taking my own journey and coming back again. I usually travel alone or only with a friend and I have also formed communities with people who I might not ever see again. It is great to hare as we share the oneness.
IF: How has yoga helped you during the pandemic?
Irem: Kudos to yoga. I returned home to Turkey on March 15th from India and started teaching online every Tuesday, Thursday, Saturday and Sunday live on social media. Knowing that I was growing as I shared and could be a spark for others, was fulfilling. I was looking for light myself. I was anxious about the uncertainty of the future and yoga kept me in harmony. Yoga was my light. If it were not for yoga, I would be out of sync. My own practice as a little out of routine and I am very happy that I could go back to my routines.
IF: What are your near future plans? You keep taking various trainings; will you please tell us about them as well?
Irem: When I start teaching different modules, the knowledge I have gained will spread. I will take a step forward about teaching. Enough about taking trainings, it is time to give back. I have seen this during the pandemic in my social media shared on yoga and Ayurveda. I will hopefully start in October 2020 or January 2021. Besides yoga, I am also attending a higher-level training on Ayurveda. I have completed a training called the universal energy and I will start some studies based on that. I think this is the part that excites me the most. None of us really know the potential we have inside.
IF : What does living sustainably mean to you? Can you live sustainably in the city?
Irem: It is a challenge however I have created sustainable zones for myself in the city. I support sustainable living by cutting down on my waste, minimizing consumption, not using plastics as best as I can as well as buying organic and recycled products. I am somewhat worried about, all the hand sanitizers, the masks, plastic containers, disinfectants that have entered our lives during the pandemic. I could not yet resolve this. I am hoping that we will all become more conscious consumers during this crisis.
IF: What would you like to say to the fashion industry and consumers using the yoga philosophy?
Irem: In the yoga sutras, the 5th Yama’s, aparigraha, asks to avoid possessiveness and greed. It calls to not to claim ownership and not to desire more than one needs. A yogi`s relation to all is transient and with this understanding the yogi purchases and consumes as much as he/she needs. Especially as a woman, in the past I was shopaholic. Now I buy less and make sure that I buy ecological products that do not harm the environment nor my budget. I really do not buy a product just for fun, if I do not need it.
IF: Ok the last question – what is your favorite pair of jeans?
Irem: Wow – I have so many ( from mt shopaholic days) I travelled back in time with this question and remembered how happy I was when I received my first 501 which was brought in from the US. Good old days!!! I loved J.Brand, Seven and AG and than I discovered Mavi Jeans. Mavi`s mom jeans cut with high rise and skinny is my favorite. I also like my Zara boyfriends jean as I can move freely wearing it. I can say that not a day goes by without wearing a pair of jeans. Except for tights for work.
IF: Thank you İrem.
Moda dünyası yoga ile yeniden tasarlanabilir mi?
Denim yaratıcılığı, inovasyonu, geleneği, fikirleri, ideoljileri, toplulukların sesini ve gerçek hikayeleri anlatan boş bir kanvas olarak karşıma çıktı ve yaşadığımız dünyayı anlamlandırma arayışımda gerek dış dünya gerek ise kendi içimle iletişim kurmamı sağladı. Kalbime çok yakın tuttuğum bu bakış açısının nasıl geliştiğini paylaşmak istiyorum.
Yoga pratiğime başlama nedenim aslında denime olan sevgimden kaynaklanıyor. 2001 yılında yoga matımı açıp pratik yapmaya başladığımda aslında amacım o kadar da holistik değildi ve doğumda aldığım fazla kilolardan kurtulmak istiyordum. Daha sonraları yoga eğitmenlerimden birisi herkesin yogaya başlarken bir hikayesi, nedeni vardır ve bunun ne olduğu da önemli değildir, önemli olan bu yolculağa başlamaktır dediğinde kendimi daha iyi hissetmiştim.
Yoga matımın üzerinde geçirdiğim zamanlar, bana sadece kilo vermenin ötesinde (ki verdim) yarar sağladı. Pratiğin bedensel kazanımları uzun bir süre daha derin anlamların önüne geçse de, farklı yoga stillerini tanımaktan, yeni dostluklar kurmaktan, uzak ve yakın diyarlardaki yoga kamplarına seyahat etmekten ve hatta öncelikle yöneticilik yaptığım şirketin bodrum katında mini stüdyo kurmaktan ve daha sonra da İstanbul' da bir yoga stüdyosu ortağı olmaktan çok büyük keyif aldım. Şu anda halen düzenli olarak uyguladığım günlük yoga ve meditasyon pratiğim var ve uzun seneler bağlı kaldığım ashtanga pratiğinden farklı olarak asanaları (yoga duruşları veya pozları) biraz daha kendi bedenime uygun hale dönüştürdüm. Günlük yoga pratiğim bana uzun seyahatlerde, zor zamanlarda, coşkulu günlerde, ayrılıklarda eşlik etti ve zaman içinde pratiğin doğal olarak önerdiği yoga teorisine, insan anatomisine ve topluluk oluşumuna da merak duydum. Yoga işleyişi, sistem yaklaşımı ile iç içe geçmiş, birbiri ile dayanışma içinde olan fonksiyonlar, tanımlı sınırlar ile tüm sistemi ve katılımcıları destekler. Bu bence sürdürülebilirliğin en yalın tanımı, Yoga bana kişisel zayıflıklarımı bedensel ve hatta hücresel olarak algılama olanağı sağladı ve bu fiziksel deneyim ile yoga felsefesi ile direkt bir ilişki kurabilme şansım oldu. Çoğu yoga eğitmeni yoga yolunun %99 pratik ve %1 teoriden oluştuğunu tekrarlar. Pratik kolları sıvayıp işe bizzat dahil olduğumuz alandır.
2008 yılında sürdürülebilirlik kavramı ile ilgilenmeye başladığımda yoga felsefesine başvurdum ve sistemi tanımlamak, potansiyel büyüme ve değişim alanlarını belirlemek için buna ihtiyacım vardı. Bu dönemde denim sektöründe sürdürülebilirlik ve bütünsel bakış açısı henüz yeni yeni gündeme gelmekte ve gerek standartlar gerek ise uygulamalar açısından aksaklıklar yaşanmaktaydı. Problemlere ve çözümlere teker teker bakma gerekse de bildiğim artık sektörün aldıklarını geri vermesi gerekiyordu. Bu dönemde “negatif atık ” ve canlandırıcı sistem tanımını oluşturmak istedim ve bu fonksiyonları işin, tedarik sürecinin, sektör topluluğunun ve daha geniş anlamda insanlığın parçası olarak tanımlamaya çalıştım.
İş yapmanın amacı kar etmek olduğu için ilk bakışta yoga prensipleri ve iş dinamikleri çelişti içindeler gibi görünse de ben bunun geçerli olmayabileceğini önermek istiyorum. Yoga sisteminin de kendine özgü bir kar anlayışı var ve bu tüm insanlığın acı çekmesini sonlandırmak kadar geniş ve cesur. İş dünyasının hedefi halen kar etmek olabilir ancak bu kazancı sağlamak yolunda izlenen yol haritası değişebilir. Pandemik ile krize sürüklenen ve zaten aksaklıkları olan birçok sistemi hastalandırmaya başlayan dünya dinamiklerine ve birbirimiz ile, doğa ile olan ilişkilerimize baktığımızda hızlıca altyapı iyileştirilmelerinin yapılması gerektiğini zaten görüyoruz. Krizin bize öğrettiklerinden biriside, dijital olarak bağlı olduğumuz ve çok daha hızlı yaşadığımız modern dünyamızda başka bir ülkede olanlar bizleri oldukça ilgilendiriyor. Anlamamız gerek eğer değer zincirinde kazanç eşitsizliği ve kaynakların hesapsız kullanımı var ise, bütün bundan etkilenecektir.
2008-2009 yıllarında yoga da denim dünyası ile tanıştı. Denim kumaşındaki teknolojik yenilikler ile kumaşlar yumuşak tuşeli, daha hafif olarak tasarlanırken, farklı çevre dostu insan yapımı Tencel gibi elyaflar ve core-spun diye tanımlanan elastanı merkezde tutup üzerine pamuk kaplanan iplikler sayesinde denim kumaşlar yoganın önerdiği rahat hareket esnekliğine geldi. Bu yeniliklerin pazarlanması ile fonksiyonel denim konusunda daha da ilerlendi ve 30 sene önce sadece %100 pamuk olarak dokunan denim kumaşına “ikinci deri” esnekliğin yanında nemi atma, koku kontrolü gibi farklı özellikler de eklenerek kullanım alanı genişledi. Athleisure ve spor giyim markaları bu yenilikler sayesinde koleksiyonlarında denim ürünlere de yer vermeye başladı ve belki aslında kimse yoga dersine jean ile girmedi ama bu akım ile denim artık daha aktif ve “farkında” yaşam stili öneren bir tüketim alanında da yer almaya başladı. Hızlı moda markaları da bu eğilime yatırım yaptılar ve legging ve jean lerin birleşmesi ile farklı stil ve esneklik derecelerinde dar paça jeanler döngüsel, dengeli ve tüm paydaşların kazandığı bir sistemi destekleyemeyecek fiyatlar ile satışa sunuldu. Tüketiciler fikir olarak yoga içeriğine yatırım yaptıklarını sanarak çoğu zaman yanıldılar - tasarımda, üretimde, pazarlama da ve tüketimde tam bağlantı kurulamamış oldu. Bugün ise bu eksik bağlantı nedeni ile tüm sistem zarar gördü.
Artık jeanleri sadece yoga pozlarını yapabilecek niteliklerde geliştirmek ve tüketmek yerine yoga felsefesinin önerdiği farkında üretim, tüketim, tasarım, sosyal ve çevresel duyarlılık ile entegre ederek sistemi yeniden kurgulamalıyız.
Okuma önerisi:
Patanjali'nin Yoga Sutrası
Film Önerisi:
Tibet'te Yedi Yıl
Tanışın:
İrem Ortaç
Öğrendiklerini ve deneyimlerini keyif ve açık kalplilikle paylaşan yogini
IF: Merhaba İrem seni durmak bilmez enerjin güler yüzün kendini yenileme hevesin ve her zaman olan ancak pandemik sürecinde daha da çok artan toplu ve açık paylaşımların ile tanıyorum. Peki İrem kim biraz da kısaca sen bize kendini tanıtır mısın?
İrem: 42 yaşında, eski reklam satışçı, şimdilerde yoga hocası ve ayurvedik danışman, hayatı sevdikleriyle paylaşmaya bayılan, doğa ve hayvan sever, yogik ve ayurvedik bilgiler doğrultusunda doğayla dengede hayatı sürdürmeyi deneyen, neşeli, dans etmeyi seven, çok dobra, kitap ve film meraklısı, dünyayı gezme ve fotoğraf tutkunu bir bireyim :)
IF: Yoga eğitmenliğine yönelme kararını nasıl aldın? Kurumsal yaşamı bırakıp, yoga dünyasında atıldığında senin için ne değişti?
İrem: Sağlık sıkıntım sebepli yogayı hayat merkezime oturttuktan sonra, bedenimdeki ve zihnimdeki değişimi, yakınımdakilerin de hayatlarına alabileceğine inandım ve hocalık eğitimi alıp onlara bu bilgileri aktarmak istedim. Gel gör ki o dönemden bu yana pek bir yakınıma bunları aktaramadım, yakınlarındakiler değişime hazır olmayabiliyor ve bunu kabul etmek gerekiyor. Bende bunu herkesle paylaşayım o zaman diyerek hocalık yolunda buldum kendimi. Yogi olmak belli öğretilerle geliyor. Ve öğrendiklerimle kendime yaşattığım hayat çelişmeye başladığında kurumsalı bırakma kararı aldım. 2012'de ilk kararımı aldıktan 6 sene sonra uygulamaya geçtim. Ayrılmam eski ofisimden 2018 ocak ayının ilk günü gerçekleşti. ilk zamanlar çok zorlanmadım çünkü akabinde 2 aylığına Hindistan'a gittim eğitim için. Dönüşündeki süreç de biraz keyfini sürerek geçti. Sonra asıl ben ne yapacağım artık kafası geldiğinde, hiçbir işe yaramıyorum gibi hissettiğim dönemi çok net hatırlıyorum, sabah akşam erken ve geç saatte olan derslerim dışı tüm gün boş geçiyordu. Ve herkes ofiste olduğundan, alıştığım sosyal çevremle, pek de sosyalleşemiyordum. Pandemiye hazırlanıyormuşum meğer o günler. Kendimle vakit geçirmek, ev işleri, hafta içi keyif yapmak, canın istediğinde istediğin yere gitmek, plansız yaşamak gibi kavramları öğrendim. Epey de faydalı olduğunu görüyorum şu an. Mesela karantina sürecini çok mutlu geçirdim bu sayede çünkü zaten orda yaşıyor gibiydim son 2 senedir.
IF: Senin topluluk yaratma ve kurduğun iletişim şekli ile bu topluluğu bir arada tutabilme özelliğin olduğunu biliyorum. Bu nasıl oluyor? Topluluk olmak neden önemli?
İrem: Yoga bir olmak demek. Zihinle bedenin bir olma hali. Hepimiz biriz. Birbirimizden farkımız olmadığını, topluluk olarak deneyimlemek bence işin 'bir olma' haline büyük deneyim. İnsanlar kendilerine benzeri çekiyorlar. Ve o ortamda daha güvende hissediyorlar. Bundan topluluk olmak önemli, ayrımcılık yapmadan tabi. Hepimiz biriz sonuçta :)
Topluluğu bir arada tutabilme özelliğim sonradan gelişti. Ben tek çocuğum ve hiçbir toplulukta var olamadım çocukken de ergenken de. Kendi kendimi dışarıda tutardım. Ya da dışlandığımı sanırdım. Ondan çok yalnızdım hep. Sanırım o açlıkla, ne zamanki reklamcılık işine ve iletişime geçtim iş hayatında, orda bir şeyler değişti. Herkesin ortak tanışma noktası oldum, seviyorum organize ortamları :) yoga kampları, buluşmaları, insanları bir araya getirip tanıştırmayı ve oradan birlik yolunda ilerlemeyi, bazen kendi yolumda ilerleyip, tekrar geri dönmeyi.. Dünyayı gezerken de genelde hep tek başına ya da 1 arkadaşımla çıktım yola. Oradan tanıştığım kişilerle bile, hayatımda bir daha görmeyecek olsam da bir topluluk oluşturmuşluğum vardır. Sonuçta paylaşmak çok güzel şey, birlik olarak paylaşıyoruz :)
IF: Pandemik sürecinde yoganın sana desteğini nasıl değerlendirirsin?
İrem: İyi ki yoga! 15 Mart'ta TR'ye döndüm Hindistan`dan ve 17 Mart itibariyle her salı perşembe cumartesi pazar canlı yayın dersler vermeye başladım. Yine paylaşarak büyüdüğümü, insanlara bu yolda bir ışık tutabildiğimi bilmek bana çok iyi geldi. Çünkü kendim de o karanlıkta bir ışık arıyordum. Gelecek kaygısı, belirsizlik en büyük kaygımdı bu süreçte ve yoga beni dengede tutu. Işığım benim de yoga oldu. Olmasa şu an daha dengesiz bir psikolojik süreçte olurdum. Kendi pratiğim, elden epey kaçmıştı onu geri kazandım bir de, bu anlamda rutinlerime geri döndüğüm için çok mutluyum.
IF: Yakın gelecek planların neler? Sürekli değişik eğitimler alıyorsun ve bunlardan da biraz bahseder misin?
İrem: Yakın gelecekte bir eğitim açmam artık bu bilgilerin benden yayılmasına vesile olacaktır. Eğitimle ilgili bir adım atacağım. Al al bir yere kadar şimdi verme zamanı. Bu süreçte hem yogik hem ayurvedik yayınlarımda da bunu gördüm. Uygulamaya Ekim 2020 ya da Ocak 2021 gibi geçireceğim hayırlısıyla. Yoga dışında ayurveda konusunda ileri seviye eğitime devam ediyorum. Ayrıca evrensel enerji diye bir eğitimi bitirdim ve onla ilgili çalışmalar da açacağım. Bu beni en çok heyecanlandıran kısım sanırım. İçimizdeki potansiyelin hiçbirimiz farkında değiliz :)
IF: Sence sürdürülebilir yaşam nedir? Şehir yaşantısında sürdürülebilir yaşamı bulabiliyor musun?
İrem: Şehirde çok zor gelse de dikkat ederek yaşadığımda sürdürülebilir alanlar yarattım kendime. Atıklarımı azaltarak, tüketimi en aza indirgeyerek hayatımdaki, plastik kullanımını olabildiğince durdurarak, organik ürünler ya da geri dönüşebilir ürünler tüketerek buna destek oluyorum kendimce. Fakat bu pandemik ile hayatımıza giren maske, eldiven, dezenfektan, plastik kaplar vs gibi malzemeler açıkçası biraz endişelendiriyor beni. Ona daha bir çözüm bulamadım. Umarım bu süreç kullanımlar açısından herkese daha bilinçli olmayi hatırlatır tekrar.
IF: Moda sektörüne ve tüketicilere yoga felsefesi ile söylemek istediğin neler var?
İrem: Yoga sutralarda, yamaların beşincisi 'ölçülü olmak, açgözlü olmamak - aparigraha'dır. Yani aç gözlü olmamak, hiçbir şeyi sahiplenmemek, ihtiyacından fazlasını istememektir. Bir yogi her şey ile geçici bir ilişkidedir ve bu farkındalıkla ihtiyacı kadar almalı ve tüketmelidir. Özellik bir kadın olarak ben de geçmişte çok ciddi tüketim yapan bir alışveriş çılgınıydım. Az ve öz alıp, hem doğaya hem de cebime zarar vermeyecek ürünleri tercih ediyorum artık hayatımda. Ve ihtiyacım yoksa almıyorum sırf keyif için.
IF: En sevdiğin jean'in ve neden diye sorsam?
Irem: Ah o kadar çok jeanim var ki geçmişte çılgın alışveriş zamanlarımdan kalma. Bir an anılarıma gittim sayende ve ilk 501 imi Amerika'dan getirdiklerindeki heyecanımı hatırladım. Ne günlerdi!
Eskiden J brand, Seven, AG en sevdiğim jeanlerimdi. Sonra Mavi Jeans'i keşfettim. Moms jeans modeli içinde son dönem en sevdiğim jean, hem yüksek bel hem skinny gibi ve Zara'dan aldığım boyfriend jeanimle de çok mutluyum içinde rahat hareket edebilmem sebepli. Kendimi bildim bileli, jeansiz pek zamanım geçmiyor, iş sebepli tayt dışında tabi. :)
IF: Teşekkürler İrem.
Comments